dom wiatrem Rzeźbiony
Dom wiatrem rzeźbiony to więcej niż budynek – to przestrzeń, która żyje w rytmie natury, łączy wnętrze z krajobrazem i opowiada historię sił geologicznych, które ukształtowały Mazowsze.
Dynamiczną bryłą, inspirowaną formami wydm rzeźbionych przez wiatr.
Harmonią z otoczeniem, dzięki przeszklonej elewacji otwierającej się na ogród.
Naturalnymi materiałami, zwłaszcza piaskowcem, który podkreśla związek z krajobrazem.
Grą światła i cienia, dzięki poziomym przeszkleniom i organicznym kształtom.
Odpowiedzią na klimat, z bardziej zamkniętą elewacją północną chroniącą przed wiatrem.
To architektura, która odpowiada na potrzeby mieszkańców, pozostając jednocześnie w dialogu z naturą i historią miejsca. Dom, który nie tylko stoi na ziemi, ale wyrasta z niej.
IDEA
Dom wiatrem rzeźbiony to projekt inspirowany siłami natury, które przez tysiące lat modelowały krajobraz Mazowsza. Jego bryła przywodzi na myśl fale piasku kształtowane przez wiatr – płynne, nieregularne, organiczne. Architektura budynku stanowi metaforę dla naturalnych procesów geologicznych i krajobrazowych, które odcisnęły piętno na tym terenie.
Główną ideą było stworzenie domu, który harmonijnie wpisuje się w otoczenie, zamiast z nim konkurować. Materiały, forma i układ przestrzenny budynku odnoszą się do wydm oraz ich unikalnej morfologii. Zastosowanie piaskowca na elewacji dodatkowo wzmacnia ten związek, podkreślając naturalny, ponadczasowy charakter budowli.
Projekt łączy w sobie dynamiczność i lekkość – bryła zdaje się falować i unosić nad terenem, a przeszklone elewacje wprowadzają światło oraz otwierają dom na otaczający krajobraz. Budynek nie tylko czerpie inspirację z natury, ale staje się jej integralnym elementem.
BUDYNEK
Bryła domu została podzielona na dwie części – lekką, przeszkloną podstawę oraz solidniejszą, monolityczną górę.
Parter otwiera się na południowy ogród za pomocą pełnej, przeszklonej elewacji, która sprawia, że część dzienna płynnie łączy się z otoczeniem. To serce domu – przestrzeń pełna światła i powietrza, z naturalnym przepływem pomiędzy wnętrzem a ogrodem.
Piętro zdaje się unosić nad parterem, podkreślając jego lekkość. W jego bryle zastosowano długi, poziomy otwór okienny, który dostarcza światło do pomieszczeń i doświetla tarasy, tworząc grę światła i cienia.
Północna elewacja jest bardziej zamknięta i monolityczna, co zapewnia większą prywatność oraz ochronę przed chłodniejszymi wiatrami. Jedynie w części parterowej umieszczono otwory okienne do dwóch pokoi, pozwalając na delikatne doświetlenie pomieszczeń.
Od krótszych boków budynek przybiera dynamiczną formę – bryła zdaje się zanikać, ustępując miejsca pionowym słupom, które stopniowo przechodzą w ściany, tworząc nieregularne, organiczne kształty. Ich układ nawiązuje do wydm rzeźbionych przez wiatr, a także do pionowych struktur naturalnych, takich jak pnie drzew czy skały poddane erozji.
Całość obłożono piaskowcem, materiałem o ciepłej, ziemistej barwie, który jeszcze mocniej podkreśla związek budynku z otoczeniem. Kamień ten, poddany działaniu światła i warunków atmosferycznych, będzie stopniowo zmieniał swój odcień i fakturę, nadając domowi jeszcze bardziej organiczny charakter.
KONTEKST
Mazowsze nie kojarzy się powszechnie z wydmami, jednak są one tu obecne – Wydmy Międzyborowskie pod Żyrardowem to przykład unikalnego, piaszczystego krajobrazu, który powstał około 11–12 tysięcy lat temu w wyniku wywiewania luźnych piasków podczas ustępowania lądolodu bałtyckiego.
Charakterystyczna dla tego obszaru paraboliczna forma wydm, z ramionami skierowanymi przeciwnie do dominującego wiatru z północnego zachodu, jest typowa dla wilgotnego klimatu. Te wydmy są stabilne, porośnięte przez roślinność – sosny, dęby, brzozy, graby i wiązy – które na trwałe wpisały się w ekosystem Mazowsza.
Inspirując się tym zjawiskiem, projekt Domu wiatrem rzeźbionego nawiązuje do krajobrazu nie tylko formą, ale i materiałem. Piaskowiec zastosowany na elewacji przywodzi na myśl piaszczyste grzbiety wydm, a jego naturalna faktura naśladuje wzory pozostawiane przez wiatr na piasku.
Dom nie tylko czerpie inspirację z lokalnego krajobrazu, ale też wpisuje się w jego narrację, kontynuując historię miejsca.
